دلم گرفته آسمون، نمیتونم گریه کنم،‏ شکنجه میشم ازخودم،‏ نمیتونم شکوه کنم،‏ انگاری کوه

غصه ها،‏ رو سینه ی من اومده،‏ آخ،داره باورم میشه،‏ خنده به ما نیومده،‏ دلم گرفته

آسمون،‏ ازخودمم خسته ترم،‏ تو روزگار بی کسی،‏ یه عمره که دربه درم،‏ حتی صدای

نفسم،‏ میگه که توی قفسم،‏ من واسه آتیش زدن یه کوله بارشب بسم،‏ دلم گرفته آسمون،‏ یه

کم منو حوصله کن،‏ نگو که ازاین روزگار،‏ یه خورده کمترگله کن،‏ منو به بازی میگیره

عقربه های ساعتم،‏ برگه تقویم میکنه،‏ لحظه به لحظه لعنتم،‏ آهای زمین:‏ یه لحظه تو نفس

نزن،‏ نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تن‎ ‎