ستاره بین من و تو فاصله خیلی زیاده

 چه جوری بیام سراغت؟آخه با پای پیاده؟

 تو ،تو اوج آسمونی،من روی خاک زمینم

 آسمونی که نمیشم،هر کاری کنم همینم

 تو پر ز نور و سخاوت،من شبی سرد و سیاهم

 که تو این مسیر تاریک ،به تو خو کرده نگاهم

 تو  رها ،تو شهر نوری ،من تو سایه ها اسیرم

 مگه میشه که سراغ  نورو از سایه بگیرم؟

 من اسیر لحظه هامو، تو سوار بال  نوری

 هر چی من میام جلوتر ،میبینم که خیلی دوری

 داشتنت گرچه  محاله،بذراز غمت بسوزم

 این واسم  یه افتخاره که بگم ستاره سوزم