چنان روی تو حصار تنهایی مرا میشکند.نمیدانم از چه زمانی تو را شناختم ؟اما میدانم که معشوق را در تنهایی بهتر میتوان شناخت وشاید اگر خلوت عاشقانه ی تو برایم میسر شود با اینکه بسیار طعم تنهایی را چشیده ام دیگر نمیتوانم برای کسی تنهایی را معنی کنم.از آن میترسم که اگر به نزدت بیایم باز هم نتوانم آنچه را در دل دارم باز بگویم وشاید آن شاعری که میگوید:

  گفته بودم چو بیایی غم دل باتو بگویم              چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

این لحظات را تجربه کرده باشد.آقای من میدانی؟هیچ میدانی که نرگس فقط به خاطر اینکه نشانی از تو دارد برایم زیباست؟میدانی که هر شعر عاشقانه ای زمانی برایم لذت دارد که مخاطبم تو باشی؟هیچ میدانی؟

  دلم گرفته به غصه و خوب میدانم                 که سوز و آه دلم را تو خوب میدانی

برای من تنها چراغی که وجودم را گرما میدهد امید است.هرچند که میدانم این امید هم خود تو هستی و چیزی غیر تو نیست.برایم دعا کن!دعای معشوق در حق عاشق مستجاب است.